Беларускi мой край – залатыя жытнёвыя хвалi,
Сiнявокi крыштальны прастор, золак у яснай расе.
Тут адвага i мужнасць легенды спрадвеку складалi,
И жыве тут народ, што ў сэрцы свабоду нясе.
Сустракаем гасцей караваем духмяным i соллю,
Дабрынёй i любоўю шануем бацькоў i сяброў.
Хай жа бусел вясной прылятае на добрую долю,
Каб мая Беларусь больш не зведала войны i кроў.
Расцвiтай, Беларусь, зберажы назаўжды незалежнасць,
Хай пад небам празрыстым твае зелянеюць сады.
Як агонь, як вада табе шчасце павiнна належыць,
Хай жа белыя крылы затуляць цябе ад бяды.