Роспач

Прыйшло паведамленне на усходзе,
Што тая, для якой і свет, і цені
Змяшалісь ў звар'яцелым летуценні,
Ляціць насустрач ночы, як прыгодзе.

Трывожны водар чую. На дарозе
Хмар не стрымаць... І нават на калені
Я ўпасць гатова (не дало сумленне),
Але цягнік нарэшце адыходзіць.

Асірацелы горад бессмяротнай...
Лягенды, як люстэрка, навальніцы
Б'юць стрэхамі схіліўшыхся дамоў...

ў вачах мне слёзна, на душы самотна,
Нібы апошні раз яе касіцы
Мільгнулі ў сумнай роспачы гудкоў...
29.08.09